Ο ασκών την γεωργική δραστηριότητα πρέπει για το σύνολο των δραστηριοτήτων του που είναι από την καλλιέργεια μέχρι την πώληση των προϊόντων του, συμπεριλαμβανομένης της απευθείας διάθεσης των προϊόντων του στον καταναλωτή, καθώς επίσης και για την παραγωγή ενέργειας ή υπηρεσιών, όπως ο αγροτουρισμός, να υπόκειται σε ενιαίο φορολογικό καθεστώς για το σύνολο τους καθώς και σε έναν μόνο ασφαλιστικό φορέα, τον ΟΓΑ. Αυτό αναφέρει σε επιστολή που απέστειλε προς την υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων κα Κατερίνα Μπατζελή ο Σύλλογος Βιοκαλλιεργητών Λαϊκών Αγορών Αττικής (ΣΥΒΙΛΑΑ).
Ειδικότερα η επιστολή αναφέρει τα εξής:
Θέμα: Διαβούλευση για το Σχέδιο Νόμου για το «Μητρώο Αγροτών και Αγροτικών Εκμεταλλεύσεων – Ορισμός Επαγγελματία Αγρότη»
Αξιότιμη κυρία Υπουργέ,
Λυπούμαστε που η διαβούλευση για ένα τόσο σημαντικό νομοσχέδιο έχει διάρκεια μόνο μίας εβδομάδας και δίχως να δημοσιοποιείται το σύνολο του κειμένου του σχεδίου νόμου, αλλά μόνο οι άξονες του. Το πλήρες κείμενο και ένα εύλογο διάστημα διαβούλευσης θα έδινε στον αγροτικό κόσμο της χώρας τη δυνατότητα να αναπτύξει τον προβληματισμό του, ώστε να συνδράμει στη διαμόρφωση ενός λειτουργικού και αναπτυξιακού νομοσχεδίου.
Παρόλα αυτά θα θέλαμε στο πλαίσιο του εφικτού να καταθέσουμε τις παρακάτω σκέψεις και προτάσεις.
Όσον αφορά στην δομή και το σκεπτικό των αξόνων του νομοσχεδίου θα θέλαμε να επισημάνουμε τα παρακάτω:
Το νομοσχέδιο που επεξεργάζεται το ΥΠΑΑΤ αποσκοπεί στο να ορίσει τον επαγγελματία αγρότη ο οποίος έχει και δικαίωμα εγγραφής στο ΜΑΑΕ. Ορίζει λοιπόν την αγροτική εκμετάλλευση, το καθεστώς ασφάλισης, τον χρόνο απασχόλησης και το εισόδημα που απαιτείται, αλλά δεν ορίζει την γεωργική δραστηριότητα. Στο εισαγωγικό σας σημείωμα θέτετε ως στόχο την ενίσχυση της γεωργικής δραστηριότητας, όμως στα σημεία που δημοσιεύτηκαν προς διαβούλευση έχει παραλειφθεί ο ορισμός της, που είναι κατά την γνώμη μας και ο σπουδαιότερος ορισμός.
Για εμάς ο προσδιορισμός της γεωργικής δραστηριότητας και του γεωργού (ο οποίος δεν είναι άλλος από αυτόν που ασκεί την γεωργική δραστηριότητα) είναι ο ακρογωνιαίος λίθος οποιουδήποτε νομοθετήματος επιχειρήσει να ορίσει τον επαγγελματία αγρότη. Διαφορετικά κινδυνεύει να κατοχυρωθεί εκ νέου η γεωργική επαγγελματική δραστηριότητα δίχως αποσαφήνιση του περιεχομένου της. Θεωρούμε λοιπόν πολύ σημαντικούς τους παρακάτω ορισμούς:
Γεωργός είναι όποιος ασκεί μια γεωργική δραστηριότητα όπως ορίζεται παρακάτω.
Γεωργική δραστηριότητα είναι μια από τις παρακάτω δραστηριότητες: καλλιέργεια γεωργικής γης, δασοκομία, αλιεία, εκτροφή ζώων και δραστηριότητες σχετιζόμενες με τις παραπάνω δράσεις. Ως καλλιέργεια του χωραφιού, δασοκομία, αλιεία και εκτροφή ζώων νοούνται οι δραστηριότητες που προορίζονται για την φροντίδα και την εξέλιξη ενός βιολογικού κύκλου ή σε μία αναγκαία φάση του ίδιου κύκλου, με χαρακτήρα φυτικό ή ζωικό. Οι γεωργοί χρησιμοποιούν ή μπορούν να χρησιμοποιήσουν το κτήμα, το δάσος, τα γλυκά, υφάλμυρα ή θαλάσσια νερά.
Σχετιζόμενες δραστηριότητες θεωρούνται αυτές που ασκούνται από τον ίδιο τον γεωργό και προορίζονται για την παρασκευή, αποθήκευση, συντήρηση, μεταποίηση, τυποποίηση και διάθεση των προϊόντων που προκύπτουν κυρίως από την πρωτογενή του παραγωγή καθώς και οι δραστηριότητες που προορίζονται για την παροχή αγαθών ή υπηρεσιών μέσω της χρήσης (αξιοποίησης) των υποδομών, του εξοπλισμού, των δομών και των πόρων της εκμετάλλευσης που χρησιμοποιούνται στην ασκούμενη γεωργική δραστηριότητα, συμπεριλαμβανομένων των δραστηριοτήτων που αναδεικνύουν (προωθούν, προσθέτουν αξία) στην γη ή στην αγροτική και δασική κληρονομιά, ήτοι δηλαδή στην υποδοχή και φιλοξενία (αγροτουρισμός, για τον οποίο στην χώρα μας δεν υπάρχει ακόμα σχετική νομοθεσία).
Γεωργική εκμετάλλευση είναι η εκμετάλλευση στην οποία ασκείται η γεωργική δραστηριότητα. Οι υποδομές για την άσκηση της γεωργικής δραστηριότητάς όπως ορίζεται παραπάνω μπορούν να βρίσκονται εντός ή/και εκτός της γεωργικής εκμετάλλευσης (πχ οικοτεχνία, αγροτουρισμός, εστίαση).
Αντίστοιχη νομοθεσία για τον ορισμό του γεωργού και της γεωργικής δραστηριότητας υπάρχει σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, με πιο κοντινό μας παράδειγμα τον ιταλικό αστικό κώδικα (codice civile 2135) που αποτελεί και την τελευταία νομοθετική προσέγγιση των παραπάνω θεμάτων για τον εκσυγχρονισμό της απαρχαιωμένης νομοθεσίας που και εκείνοι είχαν.
Όσον αφορά τα ποσοστά που έχουν προσδιοριστεί μας δημιουργείται ο παρακάτω προβληματισμός: ανεξαρτήτως του αν το ποσοστό εισοδήματος είναι το 50% ή το 35% παραμένει η ανάγκη αποσαφήνισης και αποτύπωσης των γεωργών επαγγελματιών και των γεωργών μερικής απασχόλησης. Αυτό είναι αναγκαίο για να υποστηριχθεί όχι μόνο η ελληνική παραγωγή αλλά και ο έλληνας παραγωγός.
Θα πρέπει ακόμα κατά την γνώμη μας να αποσαφηνιστεί ότι η παραγωγή ιδοπαραγώμενων γεωργικών προϊόντων είναι πάντα η βάση και η προϋπόθεση για τις συμπληρωματικές δραστηριότητες που μπορεί να έχει μια γεωργική εκμετάλλευση στην πορεία της καθετοποίησής της. Θα πρέπει να προσδιοριστεί ποιο ποσοστό του γεωργικού εισοδήματος θα πρέπει να κατέχει η παραγωγή ιδιοπαραγωμένων προϊόντων, εκτός ΑΠΕ και αγροτουρισμού, ώστε να χαρακτηρίζεται το εισόδημα ως γεωργικό και ο κάτοχός του γεωργός. Διαφορετικά μπορεί να οδηγηθούμε σε στρεβλώσεις.
Σχετικά με τις ΑΠΕ, ο γεωργός θα πρέπει να μπορεί να τις αξιοποιήσει αλλά ως συμπληρωματική δραστηριότητα.
Σχετικά με τον αγροτουρισμό, επισημαίνουμε ότι είναι μια δράση που μπορεί να ασκηθεί μόνο από αγρότες φυσικά ή νομικά πρόσωπα επίσης ως συμπληρωματική δραστηριότητα. Κάθε άλλος που ασκεί παραπλήσιες δραστηριότητες ασκεί τουρισμό και όχι αγροτουρισμό. Αυτόν τον διαχωρισμό πρέπει να διασφαλίσει και η παρούσα νομοθεσία περί ορισμού του γεωργικού επαγγέλματος αλλά και η νομοθεσία περί αγροτουρισμού, η οποία ακόμα δεν υφίσταται.
Είναι σημαντικό ακόμα να αποσαφηνιστεί επιτέλους και το νομικό καθεστώς για την οικοτεχνία και την μικρής κλίμακας μεταποίηση ιδιοπαραγωγμένων προϊόντων. Στην κατεύθυνση αυτή θα πρέπει να προβλεφθούν διατάξεις σχετικές με τα πολεοδομικά και αδειοδοτικά ζητήματα. Η μεταποίηση ιδιοπαραγώμενων προϊόντων πρωτογενούς παραγωγής στο πλαίσιο της γεωργικής εκμετάλλευσης δεν θα πρέπει να επιφέρει αλλαγή στον ασφαλιστικό φορέα, αλλά ως κομμάτι της γεωργικής δραστηριότητας να καλύπτεται από τον ΟΓΑ.
Εν κατακλείδι ο ασκών την γεωργική δραστηριότητα πρέπει για το σύνολο των δραστηριοτήτων του που είναι από την καλλιέργεια μέχρι την πώληση των προϊόντων του, συμπεριλαμβανομένης της απευθείας διάθεσης των προϊόντων του στον καταναλωτή, καθώς επίσης και για την παραγωγή ενέργειας ή υπηρεσιών, όπως ο αγροτουρισμός, να υπόκειται σε ενιαίο φορολογικό καθεστώς για το σύνολο τους καθώς και σε έναν μόνο ασφαλιστικό φορέα, τον ΟΓΑ.
Πιστεύοντας ότι τα παραπάνω θα συνδράμουν στον διάλογο που έχει ανοίξει, αναμένουμε το πλήρες κείμενο του σχεδίου νόμου.
Με εκτίμηση,
Το ΔΣ του ΣΥΒΙΛΑA
agrotypos.gr
