Μεγαλύτερη ανασφάλεια αλλά και καθυστερήσεις πληρωμών φέρνει το 2010 για τους περισσότερους από τους βασικούς επιχειρηματικούς κλάδους της χώρας μας. Οι συνέπειες της πιστωτικής κρίσης και της μείωσης της κατανάλωσης δεν αποτυπώθηκαν σε μεγάλο βαθμό στους ισολογισμούς του 2008 (λίγο πριν το τέλος του οποίου εκδηλώθηκε το «κραχ»), αναμένεται όμως να αφήσουν το στίγμα τους σε εκείνους του 2009. Τα προβλήματα του επιχειρηματικού κόσμου εντείνονται επίσης από τη γενικευμένη αβεβαιότητα γύρω από την κατάσταση και το μέλλον της ελληνικής οικονομίας.
Μέσα σε αυτό το αρνητικό κλίμα, τα συμπεράσματα έρευνας της Hellastat για την πιστοληπτική ικανότητα και τη φερεγγυότητα των επιχειρήσεων δεν προξενούν έκπληξη: Σύμφωνα με την εταιρεία, οι προοπτικές τουλάχιστον 39 εκ των 50 βασικών κλάδων για το νέο έτος είναι δυσοίωνες. Σε χειρότερη θέση φαίνεται να βρίσκονται οινοποιίες και ιχθυοκαλλιέργειες, ενώ δύσκολα θα είναι τα πράγματα και για τα αλλαντικά, τα γαλακτοκομικά και την κλωστοϋφαντουργία. Στον αντίποδα, στην καλύτερη θέση από πλευράς πιστοληπτικής ικανότητας και τήρησης των υποχρεώσεών τους δείχνουν να βρίσκονται τα σούπερ-μάρκετ.
Το μοντέλο που χρησιμοποιήθηκε στην μελέτη ονομάζεται «Credit Risk Tracker Greece» και είναι του διεθνούς οίκου Standard & Poor's (Σ.σ. πρόσφατα υποβάθμισε τη χώρα μας). Εξετάζει δε το πόσο «υγιείς» είναι οι επιχειρήσεις με βάση τον κλάδο δραστηριότητας, το μέγεθος και τη γεωγραφική τοποθεσία.
Με τον όρο της «επισφάλειας» χαρακτηρίζεται η καθυστέρηση πάνω από 90 ημέρες της πληρωμής μια δανειακής υποχρέωσης. Άλλωστε, τότε θεωρείται από τα τραπεζικά ιδρύματα «κατάσταση αθέτησης» και ο πελάτης σε κατάσταση επισφάλειας.
Σύμφωνα με την έρευνα, λοιπόν, η πιθανότητα για μια ελληνική επιχείρηση να καθυστερήσει τις πληρωμές της πέραν των 90 ημερών μέσα στο 2010 εκτιμάται κατά μέσον όρο στο 2%. Το ποσοστό αυτό αντιστοιχεί στη μέση βαθμολόγηση «ΒΒ». Όσοι κλάδοι παρουσιάζουν χαμηλότερη πιθανότητα αφερεγγυότητας βαθμολογούνται με BB+, εκείνοι με μεγαλύτερη πιθανότητα με BB- και οι πλέον «επίφοβοι» με Β.
Στο «κόκκινο» ψάρια - κρασί
Στην τελευταία αυτή κατηγορία -σύμφωνα πάντα με τη Hellastat- βρίσκεται η οινοποιία που χαρακτηρίζεται από αδυναμίες όπως η μεγάλη εισαγωγική διείσδυση, τα χαμηλά περιθώρια κέρδους και ο υψηλός τραπεζικός δανεισμός. Θα πρέπει να σημειωθεί εδώ, ωστόσο, ότι για πολλούς ιδιώτες επιχειρηματίες του κλάδου η οινοποιία δεν αποτελεί κύρια επαγγελματική αλλά παράλληλη ενασχόληση. Κάτι που σημαίνει ότι ο κίνδυνος έλλειψης ρευστότητας -όπως και η πιθανότητα αθέτησης υποχρεώσεων- στην πράξη είναι σημαντικά μικρότερος. Με Β+-ήτοι πολύ χαμηλά- βαθμολογούνται και οι επιχειρήσεις αλκοολούχων ποτών. Στην «επικίνδυνη ζώνη», επίσης, βρίσκονται και οι ιχθυοκαλλιέργειες. Εν προκειμένω, η πολύ χαμηλή αξιολόγηση (Β) οφείλεται κυρίως στην υπερπροσφορά που οδηγεί σε χαμηλές τιμές, συσσωρεύοντας προβλήματα.
Λίγο καλύτερα -αλλά, παρ’ όλα αυτά, ανησυχητικά- είναι τα πράγματα για τις εταιρείες χυμών, αναψυκτικών και μεταλλικού νερού και τους κλάδους των πουλερικών, αλλαντικών γαλακτοκομικών, κλωστοϋφαντουργίας και ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Άπαντες αξιολογούνται με ΒΒ-, με τις τράπεζες να εμφανίζονται ιδιαίτερα «κουμπωμένες» απέναντί τους.
Αντίθετα, πιο ευοίωνο φαντάζει το 2010 για τις επιχειρήσεις φυτοπροστασίας και χημικών προϊόντων που με βαθμολογία ΒΒ βρίσκονται ακριβώς στο μέσο όρο του 2% όσον αφορά την πιθανότητα αθέτησης υποχρεώσεων.
Ακόμα κι αυτές, όμως, υπολείπονται των σούπερ-μάρκετ που με «όπλα» την ταχεία ανακύκλωση αποθεμάτων, τις χαμηλές απαιτήσεις, τον ασήμαντο τραπεζικό δανεισμό, την χαμηλή ελαστικότητα ζήτησης και την αυξανόμενη διείσδυση των private label προϊόντων συγκαταλέγονται στα «διαμάντια» του 2010 (ΒΒ+) με την πιθανότητα αθέτησης υποχρεώσεων να βρίσκεται αρκετά χαμηλότερα του μέσου όρου.
Υπάρχουν και καλά νέα
Ωστόσο, δεν είναι όλα «μαύρα»: Όπως σημειώνει ο συνεργάτης της Hellastat, Χρήστος Γιαννακόπουλος, με μια προσεκτικότερη ανάλυση των αξιολογήσεων σε επίπεδο εταιρειών μπορεί να εντοπίσει κανείς ότι η πλειοψηφία των εταιρειών ανεξάρτητα από το μέγεθος τους είναι σε πολύ καλή κατάσταση φερεγγυότητας. Μάλιστα, στις μικρές επιχειρήσεις (με τζίρο ως 2,5εκατ. ευρώ ) το ποσοστό είναι εντυπωσιακό και φθάνει στο 51%. Πολλές από αυτές δεν έχουν καν χρηματοδοτηθεί από τις τράπεζες γιατί απλά δεν έχουν εντοπιστεί και αναπτύσσονται μόνο με ίδια κεφάλαια και κεφάλαια των προμηθευτών τους καθώς μέσα στο γενικότερο αρνητικό κλίμα φοβούνται να αποταθούν σε πιστωτικό ίδρυμα. Το γεγονός πάντως είναι ότι με βάση το μέγεθος, οι μεγαλύτερες επιχειρήσεις παρέχουν μεγαλύτερη ασφάλεια στη συνέπεια των πληρωμών τους. Πιο συγκεκριμένα, χωρίζοντας τις επιχειρήσεις σε τρεις ομάδες διαπιστώνουμε ότι:
-Οι μικρές επιχειρήσεις (κύκλος εργασιών από 100.000 ευρώ μέχρι 2,5 εκατ. ευρώ), εμφανίζουν μέση πιθανότητα καθυστερήσεων 2,64%.
-Οι μεσαίες επιχειρήσεις(κύκλος εργασιών από 2,5 εκατ. ευρώ μέχρι 10 εκατ. ευρώ), εμφανίζουν μέση πιθανότητα 2,01%.
-Οι μεγάλες επιχειρήσεις (κύκλος εργασιών από 10 εκατ. ευρώ 50 εκατ. ευρώ), εμφανίζουν μέση πιθανότητα 1,46%.
Ενδεικτικά, η Hellastat επισημαίνει ότι στις πολύ μικρές επιχειρήσεις, με έσοδα κάτω των 100.000 ευρώ η μέση πιθανότητα ασυνέπειας φτάνει στο 4%.
Υπό το γεωγραφικό πρίσμα, οι επιχειρήσεις με έδρα στην Αττική και την κεντρική Μακεδονία εμφανίζουν χαμηλότερο του μέσου κίνδυνο καθυστερήσεων (1,84% και 1,92% αντίστοιχα), καθώς έχουν μεγαλύτερο μέσο μέγεθος και -με διαχρονική συνέπεια- καλύτερους δείκτες κερδοφορίας, αποδοτικότητας και κεφαλαιακής δομής. Αντίθετα, οι επιχειρήσεις με έδρα στο νότιο Αιγαίο, το Ιόνιο και την Κρήτη χαρακτηρίζονται από τις υψηλότερες πιθανότητες καθυστερήσεων (2,5%-2,8%).
Η Hellastat επισημαίνει ότι μέχρι σήμερα οι επιχειρήσεις δούλευαν για τον τζίρο και «ξέχασαν» ότι ζουν από την είσπραξη. Την ίδια στιγμή, οι τράπεζες υπολόγιζαν το κίνδυνο προσμετρώντας την εξασφάλιση παραβλέποντας την ανάλυση των μελλοντικών ταμειακών εισροών των δανειοδοτημένων πελατών τους. Οι εισροές αυτές σε σημαντικό βαθμό καθορίζονται από το βαθμό από το βαθμό επικινδυνότητας του κλάδου στον οποίο δραστηριοποιούνται αλλά -εξίσου σημαντικό- και από το βαθμό επικινδυνότητας των κλάδων που δραστηριοποιούνται οι πελάτες των πελατών τους.
Πηγή: www.agronews.gr
