Σαν να πιάσανε λίγο οι ψύχρες στη Θεσσαλονίκη και ασφαλώς παίζουμε ανάλογα κι εμείς με εποχιακές χειμωνιάτικες (winter seasonal) ετικέτες ...
Μια εναλλακτική άποψη από τους Βέλγους φίλοι μου ...
Για μια ακόμη φορά την τιμητική της έχει η Ζυθοποιία Van Steenberge. Μετά τους Χρυσούς Δράκους και τους Πειρατές ... σειρά έχει ένας Τράγος ... που ελπίζει να μας γεμίσει με απόλυτη ευχαρίστηση ...
Μια εναλλακτική άποψη από τους Βέλγους φίλοι μου ...
Για μια ακόμη φορά την τιμητική της έχει η Ζυθοποιία Van Steenberge. Μετά τους Χρυσούς Δράκους και τους Πειρατές ... σειρά έχει ένας Τράγος ... που ελπίζει να μας γεμίσει με απόλυτη ευχαρίστηση ...
Η μπύρα, ως ευγενές ποτό με τεράστια παράδοση και ιστορία, ταυτόχρονη και παράλληλη με αυτήν του ανθρώπινου γένους, έχει ασφαλώς τη δική της κουλτούρα, τους δικούς της θρύλους, τις δικές της ιστορίες κάθε φορά να μας διηγηθεί... Ιστορίες και παρασκήνια που ακολουθούν κατά πόδας και ανάλογα με την περίσταση ...τις αντίστοιχες ετικέτες ...Άλλωστε, εδώ στο all4beer , είναι γνωστό τοις πάσοι ... πως μας αρέσουν πολύ όλα αυτά τα τεκταινόμενα που λαμβάνουν χώρα πίσω από τους πρωταγωνιστές ή καλύτερα ... πίσω από τις πρωταγωνίστριες ετικέτες .. Για αυτό κάθε φορά αναφέρουμε και κάποια βασικά και απαραίτητα στοιχεία που αφορούν την μπύρα που έχουμε σκοπό να φωτογραφίσουμε - ακτινογραφήσουμε ενδελεχώς...
Η Ζυθοποιία της Van Steenberge στο Ertvelde του Βελγίου έχει δώσει ασφαλώς δείγματα γραφής καταπληκτικά στον χώρο της ζυθοποίησης και παραγωγής πολύ καλών ales.
H Brouwerij BIOS - Van Steenberge έχει ετήσια παραγωγή στα 55.000 εκατόλιτρα, από τα οποία το 30% αφορά μπύρες lager (βυθοζύμωτες δηλαδή) και το υπόλοιπο 70% μπύρες αφροζύμωτες, δηλαδή ales.
Στην Ανατολική Φλάνδρα και στην ευρύτερη περιοχή που ονομάζεται Evergem (περί τους 35.000 κατοίκους όλη η περιοχή μόνο) βρίσκονται τα καζάνια της Ζυθοποιίας που έχει να περηφανεύεται για την παραγωγή μιας καταπληκτικής ετικέτας, όπως αυτή του Χρυσού Δράκου ... της Gulden Draak.Ο Paul Van Steenberge ο Β' είναι από το 1985 ο ηγητής αυτής της υπέροχης προσπάθειας που συντελείται εκεί.
Μια «Τραγική» μπύρα θα μας απασχολήσει επομένως σήμερα … μια μπύρα που έχει σαν πρώτη ημερομηνία παραγωγής το 1927.
Στα Φλαμανδικά η λέξη bok ,όπως είναι γνωστό ασφαλώς, σημαίνει τράγος. Μια μπύρα του τράγου δηλαδή… μια bokbier … που με έξυπνο λογοπαίγνιο μας φορτίζει και μας απασχολεί διπλά.
Bok – Bock : Από τη μια ο Τραγούλης πάνω στην ετικέτα και η ορθογραφία του μας παραπέμπουν σε αυτό που είπαμε παραπάνω… δηλαδή στον τράγο και από την άλλη η προφορά και η ηχητική απόδοση της λέξης μας κατευθύνουν στο Bock .. Έτσι υποδηλώνεται και το είδος της μπύρας μας που είναι μια Doublebock ale. Ανήκει δηλαδή στις χειμωνιάτικες, εποχιακές, δυνατές σε αλκοόλ μπύρες που πήραν το όνομά τους από το διαμέρισμα Einbeck στη Γερμανία ( beck με παραφθορά bock) και παρασκευάστηκαν για πρώτη φορά στο Μόναχο στις αρχές του 17ου αιώνα (1612).
Επειδή τότε το 1927 στις φάρμες της Ζυθοποιίας, όπου έβρισκαν τον απαιτούμενο λυκίσκο για την παρασκευή μπύρας, υπήρχαν πολλοί τράγοι … στην ετικέτα μας φιγουράρει ο τράγος παρέα με τον λυκίσκο και ένα βαρέλι …
Η μπύρα από τη στιγμή που παρασκευάστηκε το 1927 έπαψε τον αμέσως επόμενο χρόνο να βγαίνει στην παραγωγή. 70 χρόνια αργότερα η Ζυθοποιία Van Steenberge αποφάσισε να επαναλανσάρει την μπύρα αυτή με το όνομα LEUTE που σημαίνει ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΗ στη γλώσσα της Φλάνδρας …
Μια dark ale επομένως, μια Doublebock ale… για την ακρίβεια, μας έρχεται από την Van Steenberge με 7,5% ΑBV …
Πάμε να δούμε μαζί κατά πόσο η ευχαρίστηση που αποπνέει ο Τράγος μας είναι ικανή να μας αποζημιώσει.
Ένας ευχάριστος τράγος που υπόσχεται μια τραγική ευχαρίστηση …
Ανοιχτό καφέ που πορτοκαλίζει βαθιά κάτω από το φως το σώμα της. Αμέσως σχηματίζεται ένας πλούσιος σχεδόν μπεζ αφρός που θα κάτσει επιβλητικά στο πάνω μέρος του ομολογουμένως περίεργου ποτηριού που στο κάτω μέρος του έχει σχήμα καμπυλωτό ωοειδές. Για το λόγο αυτό υπάρχει και η ξύλινη βάση του με την τρύπα-καμπύλη στη μέση, ώστε να εφαρμόζει και να κάθεται το ποτήρι εκεί μέσα…
Όμορφη σίγουρα η εμφάνισή του … με τον τράγο μας να παίρνει πόζα με background πολλές μπεζόλευκες μπουρμπουλήθρες … που θα παραμείνουν μέχρι τέλους ...
Άρωμα: αχνό αρχικά το άρωμα με τα malts να έχουν ξεκάθαρα τον πρώτο και μοναδικό λόγο για αρκετή ώρα. Όταν η μπύρα μας αρχίσει να πιάνει για τα καλά τους 10 βαθμούς Κελσίου, τότε αποφασίζουν επιτέλους να αναδειχτούν και άλλα πράγματα όπως φρούτα, ελαφρώς σοκολάτα, λυκίσκος και αμυδρά το αλκοόλ. Σαν να στρώνει η κατάσταση αρκετά θα έλεγα. Το άρωμα γίνεται σαφώς πιο έντονο, πιο περίπλοκο και ολίγον πιο γλυκό.
Γεύση: … εδώ σταματάμε. Επαναπροσδιορισμός : ξεχνώ αμέσως αυτό που είχα στο μυαλό μου για αυτή την μπύρα, αυτό που περίμενα να αισθανθώ. Η αλήθεια είναι ότι θεωρούσα πως πρόκειται για μια μπύρα που καθότι Βελγίδα στην καταγωγή και δη σκούρα θα μπορούσε να αποτελεί μιας πρώτης τάξης τελείωμα μιας βραδιάς μετά από ένα γεύμα ή μετά από μια μπυροκατάνυξη όπου έχουν προηγηθεί άλλες μπύρες. Επηρεασμένος μάλιστα και από τις άλλες ετικέτες της Van Steenberge που είναι ιδανικές για ένα απολαυστικό τελείωμα και έχοντας κατά νου άλλες τέτοιου τύπου boκ , όπως για παράδειγμα της La Trappe (αναφέρω αυτή μιας και θεωρώ πως οι περισσότεροι την έχετε δοκιμάσει) έπαθα μια μικρή τραγική έκπληξη. Αναθεωρώ λοιπόν και αρχίζω: μια μέτρια σε γλυκύτητα μπύρα με εξίσου μέτρια πικράδα. Malts και λυκίσκος παίζουν εξίσου ισορροπημένα. Η μαγιά παρούσα ενώ κάποιες νότες καφέ-σοκολάτας και καρυκευμάτων εμφανίζονται ανά τακτά διαστήματα. Low profile η γεύση της, καθόλου έντονη θα έλεγα. Σαν να επιθυμεί να παραμείνει όσο πιο πολύ μπορεί στην αφάνεια. Με το πέρασμα της ώρας και καθώς ανεβάζουμε βαθμούς θερμοκρασίας… αρχίζει σιγά σιγά να δυναμώνει το όλο σκηνικό και τουλάχιστον έτσι να καταφέρνει έστω και στο φινάλε να μας δηλώσει τη δική της χάρη.
Επίγευση: μέτριας διάρκειας το τελείωμα με μια καλή ισορροπία γλυκού-πικρού αρχικά, αλλά με τον λυκίσκο και την πικράδα να κλείνουν τελικά την αυλαία. Υποψία καρυκευμάτων και στο τελείωμα με κάποια άποψη καφέ-σοκολάτας πολύ αχνή.
Σώμα μέτριο, προς ελαφρύ θα έλεγα. Πίνεται ευχάριστα και διεγείρει πολύ ουδέτερα τον ουρανίσκο θα έλεγα. Το αλκοόλ της καλά κρυμμένο …
Δεν είναι τελικά τόσο τραγικά τα πράγματα όσο μου φάνηκαν στην αρχή. Ίσως φταίει το γεγονός ότι περίμενα κάτι πιο έντονο, πιο δυνατό, πιο περίπλοκο αρωματικά και γευστικά … πιο Βέλγικο εν ολίγοις !! Αντιθέτως θεωρώ πως η Leute bokbier αποτελεί μια πρώτης τάξης επιλογή για συνοδεία φαγητού (κρεάτων, αλλαντικών και σκληρών τυριών κυρίως). Μια εναλλακτική άποψη και μια νέα δυνατή επιλογή , τουλάχιστον για εμένα που μου αρέσει να γευματίζω παρέα με σκούρες ετικέτες από Γερμανία και Τσεχία, όπως κάποιες Dunkels ή κάποιες dunkelweizens …
Βαθμολογία: 7,25/10
Ευχάριστος αποδείχτηκε τελικά ο τραγούλης μας και θεωρώ πως βρήκα μια ακόμη βέλγικη ετικέτα που μπορώ να την πίνω άνετα και ευχάριστα πιο καθημερινά και σε οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας …
all4beer.com..
Γιατι αυτοί είναι οι γευσιγνώστες της μπύρας!!!
